مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۳

از مایده غمت تنم آباد است

وز بند غمت دل از جهان آزاد است

این باقی جان که در تنم زنده به تست

باقی به غمت باد که باقی باد است