مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۴

شاها کرمت قیام فرمود و رواست

لیکن ز برای نکته ای نازیباست

تو عالمی و مرا اگر برخیزی

گویند مرا که از تو عالم برخاست