مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۱

ای ساده سر پیر که پشت تو دوتاست

در پوست ز عجز استخوانت پیداست

با پیری و ضعف رگ زدنت از پی چیست

با آن سر ساده گیسوانت ز کجاست