مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۳

گل پیش رخت ز رنگ و بو دست بشست

سرو از قد تو چو بید لرزان شد و سست

من گل نشنیدم که چو روی تو دمید

من سرو ندیدم که به بالای تو رست