مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

گر نادید دلم قد خرامان ترا

چون عاشق شد میان پنهان ترا

وان نیشکر از میان جان چون دربست

نادیده کمر میان چون جان ترا