مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

گیرم که اثر نماند یارب ها را

درمان نکنی به پرسشی تب ها را

روزی دو به وعده خوشم زنده بدار

کز بهر تو زنده داشتم شبها را