مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

گر طعنه همی زنی من شیدا را

در آینه بنگر آن رخ زیبا را

تا شیفته و سغبه تر از من گردی

وانگه نکنی بیش ملامت ما را