مجد همگر » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۱۶

به حکم خواهش مولی الانام شمس الدین

که دارد امرش بر سابق قدر پیشی

امام و مفتی درس محمد ادریس

خدایگان شریعت محمد کیشی

نوشت چاکر و داعیش مجد پارسی آن

که چون سعادت کرده ست بر درش خویشی

کتاب حکمت و پند کلیله را به خطی

که در ثمن برد از لولو ثمین بیشی

به سال ششصد و هفتاد و دو به خطه حی

که شد تهی ز بداندیش وز بداندیشی

به عهد صاحب دیوان بهاء دولت و دین

که شیر در گله بخت او کند میشی

ز نوک کلکش چشم مخالف آن بیناد

که این نماید بیشی و آن کند نیشی