امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

تو نامدی و مهر فلک جلوه نمود

تو رفتی و مهر بود بر چرخ کبود

آید بر خم خون دل از دیده فرود

از آمدن دیر تو و رفتن زود