امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۷

چشمت که طریق سحر ازو یافت رواج

از بابل و کشمیر همی گیرد باج

عیار صفت ربوده گاه تاراج

از تن ها سر چنانک از سرها تاج