امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

در غربتم افتاده ز هجران حبیب

از شدت ضعف گشته با مرگ قریب

یاری نه که آرد بسر خسته طبیب

زاری نه که جوید کفن از بهر غریب