امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۷

تا شد به هوای عشق آن ماه لقا

اشکم دریا از جگر خون پالا

گریند به حال من درین رنج و عنا

مرغان هوا و ماهیان دریا