امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۱۲
دشمنت گر حسود شد نیک است
که به رنج آید او ز فعل بدش
فعل او یار و دشمنش باشد
از پی قصد جسم و جان خودش