امیرعلیشیر نوایی » دیوان اشعار فارسی » مقطعات » شمارهٔ ۵

درین منزلگه فانی شهان را

به لشکرگه که هر سو کوس و پیل است

بدان لشکر پگه در وقت شبگیر

ز طبل نوبتی کوس رحیل است