طغرل احراری » دیوان اشعار » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۷

ای داده به باد عمر از نادانی

تو قیمت عمر خویش کی می‌دانی؟!

فردا که به زیر خاک تنها مانی

گویی که کنم توبه ولی نتوانی!