نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۷

فارغ ز غم سود و زیانم کردی

آسوده ز محنت جهانم کردی

ای عشق ترا چه شکر گویم که چنانک

میخواستم آخر آنچنانم کردی