نشاط اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

آنان که زجام عشق مدهوش شدند

از خاطر خویشتن فراموش شدند

از بهر شنیدن همه تن گوش شدند

بستند لب از حدیث و خاموش شدند