آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۸

ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی

وز آتش دشمنی او سوختمی

ای کاش بدست من سپردی پدرش

تا دوستیش بطفلی آموختمی