آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۰

از دور فلک که باخت لعب عجبی

بر من، که ز هجر داشتم تاب و تبی

روزی و شبی، چو روی و موی تو گذشت؟

روزی و چه روزی و شبی و چه شبی؟!