آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۸

آه از حسنین، کز جهان شیون و شین

سر زد زغم آن دو امام کونین

ای وای از آن زمان که خورد آب حسن

فریاد از آن دم که نخورد آب حسین