آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۵

آن کس که براز عشق شد محرم من

اکنون خواهم شبی شود همدم من

تا من غم او بشنوم و او غم من

من ماتم او گیرم و، او ماتم من