آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۴

نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط

در دایره ی وجود ذات تو نقط

جان بخشی و جان ستانی، اما نه غلط

آن گاه سخا کنی بر این، گاه سخط