آذر بیگدلی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۱

جویم هر روز شب، که کاهد این سوز

گویم هر شب که: روز گردد فیروز

از عمر، چهل سال گذشته است و، هنوز

روز از پی شب گردم و شب از پی روز