ادیب الممالک » دیوان اشعار » منظومه‌ها » در تقریظ شاهنامه و مثنویات و قطعات دیگر » شمارهٔ ۱۲ - در زیارت خفتگان بستر خاک

چون گذارت فتد به گورستان

بر مزار گذشتگان برخوان

که سلام علیکم ای احباب

ای اسیران خاک و رفته به خواب

ای به صد آرزو غنوده به خاک

دارم امید از شه سهاک

اولا رهروان و مردان را

معنی سیر رهنوردان را

کرم خاندان عشق و وفا

خلعت جاودان وصل و بقا

اول از یار و آخر از یار است

حکم خاوندگار ستوار است