ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۷۹

ای غمزه تو چو گرگ و چشم تو چو میش

میشت نکند ز چنگ گرگان تشویش

این بره چو گوسفند اسمعیل است

کامد به خلیل فدیه کودک خویش