ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۶۷

آن چای که داد همت والایت

بر یار خود از مهر فلک فرسایت

از مهر تو دم زدیم و دم کردیمش

در خوردن چای بود خالی جایت