ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۵۰

گربه و موش بهم ساخته اند ای بقال

وای بر خیک پنیر و سبد میوه تو

ای پدر خانه و باغت به رقیبان دادند

دختر بیوه تو وان پسر لیوه تو

گشت قربان می و ساغر و شیرینی و شمع

زر تو سیم تو آیینه تو جیوه تو

ای پدر مرده بخود باش که در این دو سه روز

جفت همسایه شود مادرک بیوه تو

میتوان چاره این درد گران کرد ولی

خرد و هوش ندارد سر کالیوه تو

لیک خوش باش که از پای کند میکائیل

کفش تو چکمه تو موزه تو گیوه تو