ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۰۳

کتاب عاریه دادن به مردمان ندهد

ترا نتیجه جز آه و حسرت افسوس

بود کتاب عروس ای پسر به حجله علم

کسی به عاریه هرگز نداده است عروس

عروس خویش چو دادی به عاریت تا حشر

به بام عار و ندامت همی نوازی کوس