ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷۲ - قطعه فکاهی

به عیسی بگو کز خرش پی ببرد

کزین بیش در کشت آدم نچرد

خرت را خدا دیده و شاخ داده

که ناف خران را به شاخش بدرد

نه تنها خرت شاخ دارد چو گاوان

که همچون پلنگان و شیران بغرد

بکش نعلهای خرت را که ترسم

براقی کند سوی گردون بپرد

خری کو چرد کشت همسایگان را

بخر بنده گو جو برایش نخرد