ادیب الممالک » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۶۴

پرنس ارفع دولت جهان هوش و خرد

که تابد از رخ زیبایش فره ایزد

ستم گریخت ز دادش چنانچه می بگریخت

ز نام یزدان پتیاره و هریمن و دد

چنانکه کلک و زبانش ز هر بدی دور است

خدای دور کناد از رخش دو دیده بد