نسیمی » دیوان اشعار فارسی » اشعار عربی و ملمع » شمارهٔ ۳

رَأَیتُ وَجهَک مَن تَحتَ شِعرَک لَیلا

بِنورِ وَجهَک یا ذَالجَلال والِاکرام

اِذا فَنیتُ فَقُل لی بِفَضلَک فَضلا

وَجَدتُ وَجهُ بَقایی بِفیٰ و ضاد و لام