نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۸۴

آن حرف که آن اصل کتاب است تویی

وان فرد که مبداء حساب است تویی

از روی یقین دایره هستی را

وان نقطه که مبداء و مآب است تویی