نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۹

(تا) آتش فقر بر تو داغی ننهد

در خانه باطنت چراغی ننهد

تا هستی ات از دماغ بیرون نکنی

مرغ طلبت قدم به باغی ننهد