نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

رفتم به کنشت گبر و ترسا و یهود

زیرا که عبادتگه رهبان تو بود

از سنگ و کلوخ و در و دیوار کنشت

جز زمزمه ذکر تو گوشم نشنود