نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۲

ای وعده بسی داده و ناکرده وفا

از اهل وفا نباشد این شیوه روا

رفتن به طواف کعبه کی سود کند

بی دین درست و صدق و بی سعی و صفا