فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۳

گفتم صنما بهر چه در هر نظری

از غمزه خدنگ می زنی بر جگری

گفتا که ز جای دگرست این تأثیر

بالله که مرا نیست ز خود هم اثری