فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۹۵

دارد دل زارم آرزوی رخ او

تا من بوصالش برسم طالع او

لطف سخن لعل لبش هست نکو

عشقش یکسو جمیع هستی یکسو