فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۶۱

ای ریخته خونم بدو چشم خونریز

ناکرده ز خون ناحق من پرهیز

تیز از دل سخت گشته تیغ مژه ات

تیغیست بلی ز سنگ می گردد تیز