فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۳۰

دنیا نه مقام ذوق و عیش و طرب است

عیش و طرب و ذوق درو بس عجب است

هرگز نرسیدست بمطلوب کسی

هرکس که دروست در مقام طلب است