فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۲۱

آسوده کربلا بهر فعل که هست

گر خاک شود نمی شود قدرش پست

بر می دارند و سبحه اش می سازند

می گردانند از شرف دست بدست