فضولی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۹

آن شوخ که دل خراب نظاره اوست

چشمم حیران ماه رخساره اوست

با مه مکنید نسبت ماه رخش

مه نیز ز عاشقان آواره اوست