فضولی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۳۶۷

ز درد دل سختی از زبان من بشنو

مشو ز درد دلم بی خبر سخن بشنو

منه بقول رقیبان سست پیمان گوش

سخن ز عاشق دل ریش خویشتن بشنو

ز من مپرس نه از غیر وصف لعل لبش

دلا حکایت شیرین ز کوهکن بشنو

گرت هواست که فیض مسیح دریابی

حیات بخش حدیثی از آن دهن بشنو

بباغ بگذر و از بهر خاک رهگذرت

بهم مباحثه سنبل و سمن بشنو

ز بهر قسمت دردت که آن کمست بسی

بسینه گوش نه و بحث جان و تن بشنو

فضولی از غم دل کرد قصه بنیاد

بیا بتازگی این قصه کهن بشنو