فضولی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۵

چو شمع ز آتش دل اضطراب دارم من

دل پر آتش چشم و پر آب دارم من

ره نظاره ز غیر تو بسته ام شب هجر

مکن خیال که در دیده خواب دارم من

شهید ساخت مرا جور بی حساب بتان

چه غم ز پرسش روز حساب دارم من

فلک بدور مخالف مرا نترساند

مشوشم چه غم از انقلاب دارم من

ز سایه در پی آن مه رقیب می فکند

هزار داغ بدل ز آفتاب دارم من

چه گونه چاک کنم سینه پیش بی دردان

بتی ز چشم بدان در نقاب دارم من

فضولی از الم بی کسی نخواهم رست

چنین که از همه کس اجتناب دارم من