فضولی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۳۳

تا بوده ایم همدم غم بوده ایم ما

غم را ملازم همه دم بوده ایم ما

غم را ز من نبوده جدایی مرا ز غم

هر جا که بوده ایم بهم بوده ایم ما

پیش از وجود با غم لعل تو عمرها

همراز تنگنای عدم بوده ایم ما

تا بر کمان ابروی تو بسته ایم دل

دایم نشان تیر ستم بوده ایم ما

هرگز نگشته است کم از ما بلای تو

یک لحظه بی بلای تو کم بوده ایم ما

هر جا نهاده ایم قدم در ره نیاز

افتاده تر ز خاک قدم بوده ایم ما

یکدم نبوده ایم فضولی بکام دل

پیوسته مبتلای الم بوده ایم ما