سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۲

یک چند نهان سوی دل آرام شدیم

و اکنون به عیان جفت می و جام شدیم

ترسیدن ما همه ز بدنامی ماست

اکنون ز چه ترسیم که بدنام شدیم