سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۵

جانم ز تو از واقعه تو حالی

آمد به لب و تو لب همی جنبانی

با بنده چنان زئی که چشمت نزنند

خواهی که عنایتی کنی ولی نتوانی