سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۸

دردا که من از زمانه خوردم تیری

در دام به بوی دانه خوردم تیری

یک تیر امید بر نشانه نزدم

افسوس که از نشانه خوردم تیری