سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶

مندیش که بی گل تو در گلزارم

بی تو ز بهشت و حور عین بیزارم

هر شب که چو آفتاب بدهی بارم

تا روز چو سایه روی در دیوارم