سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۲

من روی بدان زلف چو شست آوردم

در بندگی تو هر چه (که) هست آوردم

گر دست به جان رسد فدای تو کنم

زیرا که هم از تو جان بدست آوردم