سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۳

گه بر رخ آن مهرگیا بازم عشق

گه برسر آن زلف دو تا بازم عشق

سرتاپایش ز یکدگر خوبتر است

حیران شده ام که بر کجا بازم عشق